Een bezoek aan de binnenkant van de huidige (origineel Belgische) commandobunker uit WO II in het Citadelpark te Gent.

Citadelpark Gent

Buskruitfabriek Cooppal Wetteren

Vliegvelden WO I Regio Gent

WO I Munitiepark Kwatrecht

De Dodendraad

De Hollandstellung - Duitse WO I bunkerlinie

Reichsschüle Flandern - SS-School Kwatrecht

Duitse Atlantic Wall Radarpost - Goldammer

WOI en II Munitiedepot De Ghellinck Zwijnaarde

Duitse gangen onder centrum Gent WOII

Publieke WOII Schuilplaatsen Groot Gent

Het Fort van Eben Emael

KW-linie

WO I - Kwatrecht - Melle

18 daagse veldtocht gekoppeld aan TPG

Neergestorte B17 te Kwatrecht 19-09-1944

De bevrijding WO II van de regio rond TPG

Details van de legers:

Gesneuveldenlijsten:

Contact en onbeantwoorde vragen

Media-aandacht

Copyright

Links

Het militaire verleden van het Gentse Citadelpark

Een bezoek aan de binnenzijde van de nog bestaande bunker in het Citadelpark te Gent -

Deel 2: De restanten van de originele Belgische bunker uit 1938.

We vervolgen onze tocht aan de binnenkant van de bunker waar we bij de vorige reportage waren gestopt, namelijk achter het toegangssas van de bunker.

5. De intercom.
Na het origineel toegangssas, afgeschermd door een enorm zware gepantserde deur en twee zware deuren met 6-puntssloten, komt men opnieuw in een soort klein sas. Dit kreeg in de bunker zoals gebruikt door de Civiele Bescherming als functie te Telex-ruimte. De eerste foto links geeft een terugblik op het toegangssas, de rechter foto toont ons het kleine kamertje met rechts de telefoniekamer (zie verderop). Rechtdoor is de gang naar de verdere bunker zonder de telefoniekamer te hoeven passeren.
Op de linker kant in dit kleine kamertje ziet men nog een klein metalen deurtje. Het kan zelfs niet meer afgesloten worden omdat er kabels zijn binnengebracht tussen de omlijsting van het deurtje en het deurtje zelf. Als we dan kijken wat er achter het deurtje te zien is, kijken we uit op een structuur die we al eerder zagen, namelijk de doorsteek vanuit de oude kazemat (gesitueerd voor de zware gepantserde deur).
We krijgen hier dus toch een uiterst merkwaardige situatie. We hebben hier een centrale betonnen bunker die zelfs gasdicht was ontworpen naar de buitenwereld. Men zou er zeker 30 dagen moeten hebben kunnen in overleven zonder contact met de buitenwereld met 50 personen (ondanks het ontbreken van sanitair aan de binnenkant, ik zou het zelf wel niet hebben willen meemaken,...). Ondanks die bedenkingen, is het dan toch totaal onlogisch dat men hier een doorsteek gaat maken waarbij dit totale gasdichte concept in één slag om zeep wordt geholpen. Dit duidt er toch op dat men op dit moment het vroegere noodzakelijk gasdichte aspect van de bunker, niet meer als noodzakelijk ging beschouwen. Men kan zich trouwens dezelfde vraag stellen over het nut van een stroomgroep die zelfs niet meer inbegrepen zit in de beveiligde structuur (hij zit op dat moment voor de zware gepantserde deur, trekt lucht via een eenvoudig bovengronds open te leggen luik,...). Het mag duidelijk zijn dat men ten tijde van de Civiele Bescherming de bunker nog enkel gebruikte als een veilige lokatie voor de opvolging van eventuele radio-actieve straling. Men had zelf niet meer de bedoeling met deze bunker te kunnen weerstaan aan een vijand zonder zelf bereikbaar of onaantastbaar in een bunker te zitten. Men wou enkel nog een commando-centrum uitbouwen voor de opvolging van eventuele radio-actieve straling voor in dit geval, Oost-Vlaanderen.
6. De telefoniekamer.

De kamer rechts, is de telefonie- en communicatiekamer. Dit was de enige kamer in de bunker die voorzien was van twee metalen deuren afsluitbaar met aparte sleutels. We kunnen ons bij een binnenblik in deze kamer perfect het beeld voorstellen van een aantal telefonisten of telefonistes in een dergelijk kamertje zoals op het oude fotootje hieronder.

(foto links: een telefoniekamer maar niet in deze bunker - Replica)

De wanden alsook het plafond zijn bedekt met geluidsdempende materialen, allicht om overtollig galmen van telefoongesprekken te beperken. Op bovenstaande foto rechts is de tweede toegang tot deze kamer zichtbaar op de rechter kant (aan de doos op de grond).

De telefoniekamer bevatte aan beide kanten een aantal uitklapbare tafeltjes. Hier konden eventueel bijkomende telefoons, telefaxen,... opgesteld worden.

De witte kasten voorbij deze tweede toegang tot deze kamer verbergen ook nog iets leuks, allicht voor sommigen een verzamelobject. Een vrij oude nog aanwezige telefoon-centrale. Op de zijkant van de telefooncentrale kan men nog onderstaande tekst in het zwart geschilderd lezen: "1932 3/589". Of dit nog origineel is van voor de oorlog valt sterk te betwijfelen omwille van de brand die ooit in de bunker woedde bij de bevrijding in 1944. Niets sluit natuurlijk uit dat deze telefoniekamer afgesloten is geweest bij de brand en hierdoor misschien wist te ontsnappen aan de vlammen?

Men ziet in deze kamer ook nog duidelijk het door de Civiele bescherming in gebruik genomen verwarmingssysteem. De bunker was origineel in 1938 verwarmd op basis van een circulatiesysteem van het koelwater van de originele groep dat door de verschillende ruimtes werd geleid via een systeem van grote buizen. Dit systeem zal wel zwaar beschadigd en vernield geweest zijn door de brand in 1944. Hetgene men terugvindt in de periode van de Civiele bescherming is een verwarmingssysteem op elektriciteit. Men vindt in de verschillende ruimtes metalen platen tegen de muur die werden opgewarmd. De temperaturen konden per ruimte geregeld worden via een thermostaat.
6. De tussengang.

Men kon in de bunker perfect rondom de telefoniekamer lopen zonder deze te hoeven betreden. De bunker kon volledig gebruikt worden met een afgesloten telefoniekamer.

Het gangetje dat we hier zien is een terugblik naar links eenmaal we buiten-komen uit de tweede toegang tot de tele-foniekamer. Men komt via daar opnieuw in de telexruimte, aan de eerste toegangs-deur tot de telefoniekamer.

 

 

 

 

7. De gang tussen de houten kabinetten.

Daarna komt men in een zigzag terecht van een gang tussen de tweede en derde betonnen bunkerruimte gemaakte, houten kabinetten. Deze onderverdeling met houten kabinetten is zo goed als zeker ook niet origineel. De originele bunker zal allicht deze onderverdeling niet gehad hebben. Het indelen van deze twee betonnen kamers in verschillende kleinere kabinetten dateert allicht ook uit de tijd van de Civiele Bescherming.

Kijkende vanuit de tweede toegang van de telefoniekamer in de vervolggang krijgen we links en rechts een houten kabinet. Links is aangeduid als de tekenkamer, rechts de commandozaal, een soort vergaderzaaltje. Daarna komt men via een rechts-linkse bocht voor de toegang te staan van de eigenlijke commandokamer in de bunker.

7. 1e kabinet links: De tekenzaal.

Deze kabinetten zijn in feite niets anders dan een aantal kleinere kamers gemaakt op basis van houten chambretten. Het plafond in deze kamers is gemaakt van een soort soepele geperforeerde folie in de vorm van kleine golfplaten. Zeker dit eerste kabinet is als een rommelhok te bestempelen.

8. 2e kabinet rechts: De commandozaal (een klein vergaderzaaltje).
Deze commandozaal is in feite niets anders dan een klein vergaderzaaltje. Wel duidelijk zichtbaar omdat dit kamertje volledig leeg is, zijn de aanzuigroosters in de vloer. Via deze roosters werd de lucht uit de ruimtes afgezogen terwijl er via een ventillatiesysteem opnieuw gefilterde (en allicht ook in strengere omstandigheden) verse lucht kon worden binnengebracht in de bunker.
9. OPS-kamer: Het epicentrum van de bunker, de commandokamer.

De laatste kabinettenkamer, op de linker kant na een rechts-linkse bocht in de gang, is de eigenlijke commandokamer van de bunker. Dit is de kamer in de bunker die het meest de sfeer van koude oorlog uitstraalt.

De wanden waren ruimschoots voorzien van panelen voor het bevestigen van kaarten en mappen. Boven- en onderaan bevinden zich trouwens verschillende kastjes voor het opbergen van de nodige kaarten. Achteraan de kamer bevond zich een grote kaart, vermoedelijk met België en de directe buurlanden. Deze kaart werd jammer genoeg (al dan niet bewust) met witte verf overschilderd, allicht bij of na de overdracht van de bunker naar de stad Gent.

Tussen de gang en de commandokamer is vanuit de gang nog een soort houten doorgeefluik te zien. Men kon op die manier allicht belangrijke informatie doorspelen naar de commandokamer, zonder de kamer effectief te moeten betreden. Links is de foto vanuit de gang, rechts is hetzelfde luik in de commandokamer zelf.

Hetgene aan de binnenkant van de bunker wel wat storend is, is dat de bunker na zijn officieel overdracht aan de stad Gent in 1993, een laatste keer effectief werd gebruikt voor een tentoonstellingenreeks in het SMAK die ook deze bunker als tentoonstellings-ruimte ging gebruiken. Hierdoor vindt men hier en daar nog zaken terug die zeker niet origineel bij de bunker horen maar aanpassingen zijn voor deze toenmalige tentoon-stelling. Het betreffen meestal plexiglazen naambordjes, bakjes tegen plafonds voor het plaatsen van projectoren, extra spots en verlichting,... Ze duiken jammer genoeg te pas en onpas op en maken het er soms niet eenvoudiger op de originele structuur te proberen begrijpen.

Deze kamer was in elk geval het epicentrum van de bunker. Het commando zal zich trouwens in de periodes "voor" de Civiele Bescherming ook altijd hier in één van de beide originele betonnen ruimtes bevonden hebben.

De bunker was tijdens de periode dat hij gebruikt werd door de Civiele Bescherming het opvolging voor de verspreiding van radio-activiteit, chemische wolken,... De opvolging van dergelijke bedreigende zaken, konden volledig opgevolgd worden in deze ruimte van de bunker. Heel specifiek en leuk om nog terug te zien zijn daarom het bord dat u hieronder meer in detail ziet afgebeeld. Het toont ons de registratie en het meer in detail volgen van de metingen van kleinere tussenstations en meetpunten die hier dan werden verzameld en beoordeeld.

Commandobunker Citadelpark
Zo stond deze commandopost voor Oost-Vlaanderen op dat moment in verbinding met meetposten in onderstaande steden en gemeenten:
411 - Drongen
431 - Aalst
412 - Zelzate
432 - Zottegem
413 - Wachtebeke
441 - Oudenaarde
414 - Deinze
442 - Brakel
421 - St Niklaas
443 - Ronse
422 - Kieldrecht
451 - Eeklo
423 - Hamme
452 - Aalter
424 - Lokeren
453 - Knesselare

Het rechter bord geeft meer info over het letterlijk opvolgen van radio-actieve of chemische wolken en hun verplaatsing in de tijd. Men probeerde hier zo nauwkeurig mogelijk op te volgen waar eerdere vastgestelde wolken zich zullen bevinden of waar ze zich naar toe verplaatsen in de komende periode.

 

 

 

 

 

 

 

10. Tussensas - Koffiekamer ten tijde van de Civiele Bescherming.
Deze kleine ruimte is vergelijkbaar met de eerder besproken telexruimte. Het betreft een kleine ruimte, een soort sas. De ruimte bevindt zicht aan het uiteinde van de gang vertrekkende vanaf de telefoniekamer. Links achteraan zie je de gepantserde deur naar de keuken, rechts deze naar de pompenkamer. Dit zijn allen 6-puntsslotendeuren. De ruimte werd ten tijde van de Civiele Bescherming gebruikt als koffiekamer.
Hieronder nog een detail van de deuren. Links de toegangsdeur naar de keuken ten tijde van de Civiele bescherming. Rechts de deur naar de pompenkamer.
11. De pompenkamer.

Achter de gepantserde deur aan de rechter kant in de koffiekamer, vindt men een gangetje. Dieper in dit gangetje komt men bij een uiterst kleine ruimte. In de ruimte ziet men een aantal waterpompen.

Deze ruimte roept al meteen enkele vragen op. U kunt zien dat de toegang wordt beschermd door opnieuw een uiterst zware gepantserde deur zoals aan de hoofdingang van de bunker. Het betreft hier opnieuw een deur die kon geopend worden als twee aparte delen, een paardendeur.

Op de foto rechtsboven ziet u duidelijk het geheel van de pomen. Zo ziet u links de vuilwaterpomp. Deze pomp zal al het vuile water uit de bunker, allicht omvattende water van wasbakken, douches en allicht ook de toiletten, doorpompen naar allicht de klassieke riolering in de buurt van de bunker.

De grote centrale pomp zou uit het jaar 1973 zijn. Dit kan worden uitgeteld op basis van het type pomp dat wordt gevolgd door een hoofdletter dat in verband staat met het bouwjaar van de pomp. Dat niets hier nog origineel uit de Belgisch-Duitse gebruiksperiode van de bunker mag bij deze ook duidelijk zijn. (Detailinfo verkregen via Mr Mineur).

De grotere centrale pomp werktte op basis van twee sondes (die men trouwens vooraan kan zien zitten op het plaatje voor de pomp). Ze hield het niveau van de grondwaterput in het oog. Zo werd het overtollige, eventueel de bunker binnendringende grondwater, naar deze put afgeleid. Indien het peil van dit grondwater in die put te hoog kwam te staan, werd dit automatisch weggepomp naar de omliggende riolering.

Dat de bunker hier weinig last zal van gehad hebben mag duidelijk zijn omdat hij uiteindelijk maar op het niveau van de Leopold II-laan werd gebouwd. Op de rechter kant van dit kamertje ziet men ook nog deze doorsteek van de buizen afkomstig van de pompen. Dit zijn de afvoeren van enerzijds overtollig grondwater en anderzijds vuil water naar de plaatselijke riolering buiten de bunker.

 

12. Origineel eerste Belgische nooduitgang uit 1938.

Dat deze kleine ruimte zo sterk wordt beveiligd met een dergelijke zware gepantserde deur, is niet omwille van de waterpomp maar om wat er naast de waterpomp ook nog in dit kamertje aanwezig is. Op de foto's hierboven ziet u de buizen van het water rechts onderaan in een tunneltje verdwijnen in structuren gemaakt met beton en baksteen. Daarboven bevindt zich echter een nog ruimer gat dat veel interessanter is voor de beschrijving van de bunker, dit was namelijk een origineel Belgische nooduitgang uit 1938.

Dat de bunker van kort voor WO II dateert en van Belgische origine was, mag ook duidelijk blijken uit de afwerking van deze nooduitgang. Deze vertoont namelijk zeer veel gelijkenis met wat in onder ander 2 bunkers van bruggenhoofd Gent ook te vinden was. (details: nooduitgang bunkers TPG). Op deze link vindt u ook de gedetailleerde werking van dat type nooduitgang.

De groeven die men ziet dienen om met metalen profielen zoals er in de doorgang nog één exemplaar ligt, de nooduitgang af te sluiten. Bij de bunkers is deze beveiliging enkelvoudig gemaakt. Hier is dit systeem dubbel uitgewerkt.

Op de foto rechts ziet u de rest van de origineel metalen IPN profielen voor de nooduitgang af te sluiten. Ze staan tegen de muur gestapeld achte de zware gepantserde deur.

Het systeem is in dit geval zodanig ontworpen dat men wel degelijk profielen aan de bovenkant kan verwijderen en terugduwen. Dit zal echter niet toelaten de toegang volledig vrij te krijgen omdat men op die manier misschien 4 of 5 profielen gaat kunnen wegschuiven. Dit zal echter nooit voldoen om de bunker effectief te kunnen betreden. Men heeft namelijk ook voorzien dat men de opschuivende profielen dient te versporen om ze uit de nooduitgang te kunnen verwijderen, wat men onmogelijk gaat kunnen doen indien men dit dient te proberen doen, komende van de buitenkant van de bunker.

Het mag wel duidelijk zijn dat men enkel door voorbij de metalen profielen te kruipen, nog niet aan de buitenkant van de bunker staat. Achteraan in het gat ziet u op de linker zijmuur enkele klimijzers in de muur zitten die er op wijzen dat er toch iets moet zijn om via die weg uit de bunker te kunnen geraken.

Deze nooduitgang zal in zijn originele toestand nog niet echt ideaal geweest zijn voor iedereen. De breedte en hoogte zijn zeker niet meer dan 1 meter. Als men achteraan het gat omhoog kijkt krijgt men dit te zien.

Deze ruimte is amper opnieuw hoog genoeg om er in recht te staan. Daarnaast is ze amper 1 meter in het vierkant groot. Toch hebben we binnen deze reportagereeks deze structuur al eerder te zien gekregen.

Als eerste kijken we eens nader wat we rechts van de stijgijzers kunnen zien. Op het eerste zicht zou je denken een luchtschacht te zien hogerop. Het is echter geen schacht want als men het nader bekijkt, krijg je zelfs het groen van Citadelpark in de omtrek te zien.

Inderdaad, bij het gedeelte van de nooduitgang dat van de bunker aan de buitenkant zichtbaar is, ziet men eveneens rechts in het uitstekende gedeelte hetzelfde roostertje zitten. Bij deze wil ik trouwens ook even op wijzen dat dat er voor de nooduitgang nog een gemetst putje te zien is. Dit is mogelijks verbonden met een citerne in de ondergrond voor het opvangen van overtollig grondwater. Het is deze citerne die automatisch bij te hoge stand van inhoudend grondwater, via de pomp in de bunker zou worden weggepompt.

Boven de ladder op basis van stijgijzers is ook geen vervolggang meer te vinden zoals zou kunnen vermoed worden. Men ziet er een klein metalen deurtje dat we ook in onze vorige reportage over de buitenkant van de bunker al tegenkwamen. Het kleine zwarte gepantserde deurtje is van een gelijkaardig systeem als de andere gepantserde deuren in de bunker. Het is afgesloten op basis van een vierpuntsslot (één in elke richting). Langs de buitenkant is in normale omstandigheden, het deurtje niet openmaakbaar.

13. De keuken - origineel de stroomgroepruimte uit de Belgische bunker uit 1938.
Onderstaande foto's geven u een blik op de binnenkant van de ruimte die tijdens deriode van de Civiele bescherming werd beschreven als keuken. Dit was zeker niet de originele functie van deze ruimte. In het origineel concept van de bunker was deze ruimte de ruimte waar de stroomgroep stond opgesteld. Dat verklaart ook meteen de reden waarom deze ruimte werd afgeschermd met eveneens een zware gepantserde deur (wel wat overdreven voor een keuken zeker,...)

We zien op de foto hierboven duidelijk rechts achteraan de deur langswaar we de keuken binnenkwamen. Links zien we een totaal volgepropte kleinere ruimte. Dit was de sanitaire ruimte. Het deurtje naar rechts is dan de toegang tot de voorraadkamer.

De huidige stroomvoorziening van de bunker verloopt heden helemaal vanuit deze ruimte. Men vindt er heel wat stroomkasten en ook de nog in gebruik zijnde stroommeters, bevinden zich hier. Zo is er volledig achteraan de hoofdverdeelkast. Hier zat ook de mogelijkheid om stroom te nemen vanaf het klassieke stroomnet enerzijds en de stroomgroep in de oude kazemat voor de bunker anderzijds. Er bevinden zich nog enkele andere stroomkasten aan de rechter zijkant van de keuken. Welke de functie is van elk van de kasten is mij onbekend. Wel is duidelijk dat de stroomvoorziening in de bunker het cruciale probleem is. Dit is ook één van de hoofdredenen om zeer moeilijk doen over mogelijkheden om deze bunker te bezoeken. Zo zijn bepaalde stroomkasten officieel afgekeurd en bijvoorbeeld wel noodzakelijk voor een volledige correcte verlichting van de bunker. Ook ontbreken door de jaren heen vele degelijke detailplannen van de huidige elektriciteitskasten en bestaande circuits zodat de personen die opgeroepen kunnen/willen worden om deze installaties te komen depaneren in elk geval dun gezaaid zijn. Bijkomend probleem is ook dat het huidige Chalet, gebruikt door de Groendienst, ook zijn stroom krijgt vanuit deze ruimte.

De stapelkast, links hierboven is geplaatst in het vroegere geseponeerde tweede deurgat naar de ruimte hieronder nog besproken als de voorraadkamer. Dit verklaart ook meteen waarom de plinten zelfs in de kast doorlopen.
14. De sanitaire ruimte - origineel de opslag voor de brandstof voor de stroomgroep van de Belgische bunker uit 1938.

Het mag bij deze nogmaals duidelijk zijn dat de originele Belgische bunker, hoe absurd ook, niet voorzien was van sanitaire voorzieningen aan de binnenkant. Deze werden in een latere fase bovenaan de bunker bijgezet.

Er is in de ruimte die origineel diende voor de brandstofopslag voor de stroomgroep (ten tijde van de Belgisch-Duitse bunker) een sanitaire ruimte voorzien. Het kamertje bevat 1 douche, 2 wasbakken en 2 WC's. Allicht was deze ruimte ook vrij interessant omdat ze juist naast de pompenkamer is gelegen. Hierdoor valt het allicht iets beter mee om het afvalwater afgevoerd te krijgen uit de bunker.

Heden is de ruimte vergaan tot een overvol gepropte stapelruimte

15. De voorraadkamer - origineel de filterkamer en opslag van koelwater van de stroomgroep van de Belgische bunker uit 1938.

Deze voorraadkamer was vroeger opgebouwd uit 2 aparte kamertjes. Het tweede deurgat werd dichtgemaakt door middel van een kast in de keuken. Het voorste gedeelte van de ruimte was voorzien voor de aanzuigpomp van de lucht uit de andere kamers in de bunker en de bijhorende filters om deze lucht opnieuw te filteren en te zuiveren.

In het tweede kamertje stond een reservoir voor het koelwater van de groep dat tevens ook diende als verwarmingsbron voor de verschillende bunkerruimtes.

Heden is de ruimte zo goed als onbenut.

 

 

16. De aanzuigpomp van de lucht

Hier staat de aanzuigpomp voor de aanzuig van lucht uit de bunker naar de filters. De lucht werd aangezogen vanuit de roosters in de vloer van de verschillende ruimtes. Deze werd dan via deze aanzuigpomp doorgepompt naar een filter en opnieuw verdeeld over de verschillende kamers van de bunker. Men probeerde in tijd van gevaar zo weinig mogelijk externe lucht aan te zuigen om het risico op contaminatie van buitenaf zo klein mogelijk te houden (alhoewel men dan op dit gebied aan deze bunker met de bestaande doorsteek tussen de telexruimte en de kazemat met de stroomgroep dit effect al degelijk om zeep had gekregen).

Er was ook een schouw voorzien voor de aanzuig van eventueel verse buitenlucht. Dit werd omschreven bij de buitenstructuren van de bunker als schacht (nr 11).

De foto hiernaast toont u de buis die doorsteekt van de ene naar de andere kant van de kamer in de richting van de filter. Tevens leuk om te melden is dat men op een zeer beperkt aantal plaatsen in de bunker (onder andere hier), het originele bunkerplafond kan zien in de vorm van gegalvaniseerde metalen golfplaten. Men kan dit enkel bloot aan het oog zien zitten in deze kleine kamertjes (alsook in de pompenkamer bij de nooduitgang).

17. De filter, verdeelblok voor gefilterde lucht

Aan de overkant van de voorraadkamer vindt men nog een vrij kleine ruimte. Hier komt de lucht die van de aanzuigpomp wordt doorgestuwd via de bovenkant in een filterbak. Onderaan kan door middel van verschillende kranen, de lucht opnieuw doorgestuurd worden naar drie verschillende groepen van ruimtes.

 

 

 

 

 

De ruimtes die in groepen waren gelinkt qua aanvoer van gezuiverde lucht waren:

  1. de 2 kleine houten kabinetten, tekenkamer en het vergaderzaaltje.
  2. de commandokamer en de kleine vergaderzaal.
  3. Vergaderzaal, telexruimte, tekenkamer en telecom.

Merkwaardig is wel dat bepaalde ruimtes konden geventileerd worden door middel van verschillende kranen. Het is alsof men door het kiezen van het al dan niet openzetten en sluiten van bepaalde kranen, kon kiezen voor drie verschillende programma's van te ventilleren ruimtes.

18. Bijkomende ventillatie (verborgen achteraan de keuken).

Achteraan de keuken werd buiten de bak waar de elektriciteitskasten zich in bevinden ook nog een ruimte afgesplits waar nog een pompwerk voor de circulatie van lucht in de bunker, te vinden is. De werking is mij totaal niet duidelijk. Allicht heeft dit pompwerk te maken met de bijgetrokken structuur die meer besproken wordt in het komende gedeelte van deze reportage.

 

 

 

 

 

 

19. Vervolg...
Achteraan de keuken ziet men duidelijk dat de bunker werd doorbroken en nog verder loopt. Dit is een bijkomend breiwerk aan de bunker, daterend uit de periode van de Civiele Bescherming. Zie hiervoor het derde deel van de reportage over de binnenkant van de bunker.

Mocht iemand nog over bijkomende informatie beschikken van deze structuur, blijft dit steeds welkom als mogelijke aanvulling op deze pagina. Mail in dat geval gerust op onderstaande mailadres: info@bunkergordel.be

Graag had ik bij deze onderstaande diensten willen danken voor het mogelijk maken van deze reportage:

  • Mr. Ghislain Mineur voor zijn zeer vlotte manier van samenwerken als het gaat over het beschikbaar stellen van materiaal en gedachtengoed, het ruilen van waardevolle documentatie.
  • De Gentse Groendienst voor zijn vlotte medewerking.